Immunoterapia doustna w leczeniu alergii na jaja u dzieci AD 7

Jednak te zmienne immunologiczne nie korelowały z utrzymującą się niewrażliwością po 24 miesiącach. Rozmiar bąbli w badaniu skórno-skórnym po 22 miesiącach był odwrotnie proporcjonalny do prawdopodobieństwa desensytyzacji po 22 miesiącach (P = 0,009) i utrzymującej się niereagulacji po 24 miesiącach (P = 0,005) (Tabela 3 i Rys. S3 w Dodatku Dodatek). Zmniejszenie rozmiaru bąbli od wartości wyjściowej do 22 miesięcy korelowało również z utrzymującą się niewydolnością po 24 miesiącach (p = 0,01) (ryc. S4 w dodatkowym dodatku). Analiza regresji logistycznej potwierdziła, że zmniejszona objętość błonka po 22 miesiącach, w porównaniu do wartości wyjściowej, korelowała z utrzymującą się niewrażliwością po 24 miesiącach.
W porównaniu z dziećmi, które otrzymywały placebo, ci, którzy otrzymali immunoterapię doustną, mieli zmniejszony rozmiar pęcherza podczas testów skórnych, zmniejszoną indukowaną przez komórki jajową aktywację granulocytów zasadochłonnych i zwiększone poziomy przeciwciał IgG4 w stosunku do jaj, z upływem czasu, podczas gdy brak zmian w IgE swoistych dla komórek jajowych. zaobserwowano poziomy przeciwciał (ryc. S5 do S8 w dodatkowym dodatku).
Zdarzenia niepożądane
Wszystkie 55 dzieci ukończyło eskalację dawki początkowej. Siedmiu dzieci (13%) wycofało się przed fazą podtrzymującą (2 w grupie placebo i 5 w grupie doustnej immunoterapii). Z 2 dzieci z grupy placebo, które wycofały się, przerwał badanie po zakończeniu początkowej eskalacji dawki z powodu objawów alergicznych i z powodu problemów transportowych. Spośród 5 dzieci z grupy immunoterapii doustnej, które wycofały się w ciągu 5,5 miesiąca po rozpoczęciu leczenia, 4 miało reakcje alergiczne, a wystąpiła reakcja lękowa. Jedno dodatkowe dziecko w grupie doustnej immunoterapii wycofało się po doustnym prowokowaniu pokarmem po 10 miesiącach, ale przed prowokacją po 22 miesiącach, z powodu reakcji alergicznej związanej z dawkowaniem (patrz dodatek dodatkowy).
Tabela 4. Tabela 4. Doustne dawki związane z objawami w ciągu pierwszych 10 miesięcy, według grupy badań i fazy terapii. Zdarzenia niepożądane występowały najczęściej w związku z podawaniem doustnym immunoterapii. Wskaźniki zdarzeń niepożądanych były najwyższe podczas pierwszych 10 miesięcy doustnej immunoterapii (Tabela 4). Nie wystąpiły żadne poważne działania niepożądane. Zdarzenia niepożądane, z których większość była doustna lub gardłowa, wiązały się z 25,0% z 11,860 dawek doustnej immunoterapii z jajem i 3,9% z 4018 dawek placebo. W grupie z doustną immunoterapią 78% dzieci miało działania niepożądane w postaci ustnej lub gardłowej, w porównaniu z 20% pacjentów w grupie placebo (p <0,001). Po 10 miesiącach częstość objawów w grupie doustnej immunoterapii zmniejszyła się do 8,3% z 15 815 dawek (dane nie przedstawione). Oprócz objawów związanych z dawkowaniem zgłaszano 437 innych działań niepożądanych; 96,0% uznano za niezwiązanych z dawkowaniem na podstawie czasu i rodzaju objawów [patrz też: lekarz rodzinny obowiązki, leki refundowane dla seniorów, uchyłki w esicy ]