Implantacja defibrylatora u pacjentów z niedokrwienną skurczową niewydolnością serca ad 7

Infekcje związane z urządzeniami nie były rzadkie, ale w obu grupach, które otrzymywały CRT (który wymaga implantacji dodatkowego ołowiu w zatoce wieńcowej), mieli wysoki odsetek pacjentów. Ponadto, 10% naszych pacjentów miało już rozrusznik serca i zostało losowo przydzielonych do otrzymania lub nie otrzymania aktualizacji ICD; jest to grupa pacjentów, która nie została uwzględniona w większości poprzednich badań. W ostatnich badaniach główne powikłania związane z urządzeniem wystąpiły w ciągu pierwszych 6 miesięcy po implantacji u około 6% pacjentów, którzy otrzymali ICD i 11% pacjentów, którzy otrzymali defibrylator CRT.17 Częstość nieodpowiednich wstrząsów lub niewłaściwa stymulacja anty-kardiologiczna uległy zmniejszeniu w ostatnich latach z zastosowaniem mniej agresywnych ustawień ICD, ale nawet przy tych modyfikacjach, 6% pacjentów ma nieodpowiednie wstrząsy w ciągu 2,5 roku po wszczepieniu dwukomorowego ICD.13 Te liczby są podobne do 5,9% pacjentów, którzy otrzymali nieodpowiednie wstrząsy w naszym procesie. Badanie DANISH stanowi uzupełnienie dostępnego zbioru danych, które należy wziąć pod uwagę przy formułowaniu wskazań do implantacji ICD u pacjentów ze skurczową niewydolnością serca. Zgodnie z aktualnymi zaleceniami Amerykańskiego Towarzystwa Kardiologicznego, wszczepienie ICD do pierwotnej profilaktyki nagłej śmierci sercowej u pacjentów z objawową skurczową niewydolnością serca jest zaleceniem klasy 1A, bez rozróżnienia między pacjentami z przyczynami niedokrwiennymi i niedokrwienia.1 W wytycznych europejskich implantacja ICD jest zalecenie klasy 1B dla pacjentów z niewydolnością serca, w przeciwieństwie do zalecenia klasy 1A dla pacjentów z niedokrwienną niewydolnością serca.2 Wytyczne Amerykańskiego Towarzystwa Kardiologicznego odnoszą się wyłącznie do badania SCD-HeFT w odniesieniu do ich zaleceń dotyczących implantacji ICD u pacjentów z przyczynami niedysperycznymi niewydolności serca, podczas gdy wytyczne europejskie odnoszą się również do badania Defibrylatory w badaniu oceniającym kardiomiopatię bez niedokrwienia (DEFINITE). Jednak w badaniu SCD-HeFT w latach 1997-2001 tylko 69% zakwalifikowanych pacjentów otrzymywało beta-blokery w punkcie wyjściowym, 20% pacjentów otrzymywało antagonistę receptora mineralokortykoidowego, a żaden z pacjentów nie otrzymał jednocześnie CRT.6. przyczyn niedokrwiennych lub niedokrwiennych w badaniu SCD-HeFT opierało się głównie na historii pacjenta, a wyniki angiografii wieńcowej były używane do określenia przyczyny tylko, jeśli takie wyniki były dostępne. Badanie DEFINITE, w którym uczestniczyli pacjenci w latach 1998-2002, obejmowało większy odsetek pacjentów, którzy otrzymywali leki beta-adrenolityczne (85%), ale ponownie nie było pacjentów, którzy otrzymali CRT.9.
Podsumowując, w naszym badaniu nie stwierdzono, aby profilaktyczna implantacja ICD u pacjentów z objawową skurczową niewydolnością serca, która nie była spowodowana chorobą wieńcową, zmniejszyła śmiertelność długoterminową.
[hasła pokrewne: szmer pęcherzykowy w płucach, opukiwanie płuc, medycyna naturalna porady ]