Odglos bebenkowy w zakresie klatki

Odgłos bębenkowy w zakresie klatki piersiowej TYTUL Odgłos bębenkowy w zakresie klatki piersiowej świadczy o rozluźnieniu tkanki płucnej lub o jamie. W lewej połowie klatki piersiowej w dolnej jej części może być on udzielony z okolicy żołądka. Jamy w płucach wywołujące odgłos bębenkowy mogą być różnego pochodzenia, mianowicie może to być jama na tle gruźlicy, ropnia, zgorzeli płuc, rozszerzenia oskrzeli, torbieli płuc, raka płuc itp. By powstał odgłos bębenkowy, jama powinna być niezbyt mała, powinna leżeć dość powierzchownie, zawierać powietrze i nie być otoczona zbyt naciekłą tkanką płucną, która by mogła wywołać przytłumienie. Znamienną cechą bębenkowego odgłosu opukowego w miejscu jamy jest to, że jego wysokość, jeżeli jama jest powietrzna, zmienia się zależnie od niektórych czynników. Mianowicie odgłos bębenkowy staje się wyższy podczas głębokiego wdechu, a niższy w czasie wydechu, zależnie od zmiany szerokości głośni oraz napięcia ścian jamy w okresie wde chu i wydechu jest 1:0 objaw Friedreicha. W razie bardzo silnego napięcia ścian jamy odgłos bębenkowy może znikać. Wysokość odgłosu bębenkowego w miejscu jamy wzrasta także wtedy jeżeli badany podczas opukiwania otworzy usta i wysunie język, tak by jego podstawa nie opierała się w czasie opukiwania o ścianę gardła. Gdy następnie badany zamknie usta, wysokość odgłosu opukowego obniża się. Jest to objaw Wintricha. Pozwala on rozstrzygnąć, czy odgłos opukowy w miejscu opukiwania zależy od obecności jamy, czy od rozluźnienia tkanki płucnej. Dodatni objaw świadczy o istnieniu jamy, natomiast ujemny nie ma tego znaczenia rozpoznawczego, ponieważ może zależeć tak od rozluźnienia tkanki płucnej, jak i od jamy, której łączność z jamą ustną została przerwana. [więcej w: uchyłki w esicy, poradnia chirurgii naczyniowej, szmer pęcherzykowy w płucach ]