Personel testowy przeszkolił pacjentów w każdej grupie terapeutycznej w prawidłowych technikach inhalacji i dawkowaniu, uzyskał podstawowe informacje na temat czasu trwania choroby, stopnia palenia tytoniu, czynności płuc i towarzyszącego jej wywiadu medycznego, a także dokonał podstawowych ocen objawów POChP za pomocą testu oceny POChP (9) i jakości życia z wykorzystaniem Europejskiej Jakości Życia-5 Kwestionariusz wymiarów (EQ-5D) 10 Wyniki spirometryczne zostały ocenione zgodnie z Globalną Inicjatywą na Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc (GOLD), z ograniczeniem przepływu powietrza występującym, gdy stosunek wymuszonej objętości wydechowej w sekundzie (FEV1) do wymuszonej pojemności życiowej był mniej niż 0,7. Stopień ciężkości był oceniany zgodnie z poziomem FEV1. Jeśli w ciągu 3, 6 i 9 miesięcy nie mieli kontaktu z ogólną praktyką w ciągu ostatnich 8 tygodni, skontaktowano się z nimi telefonicznie przez członka zespołu badawczego w celu oceny poważnych działań niepożądanych lub nieprzyjemnych niepożądanych reakcji na lek; podczas tych ocen nie było dodatkowej interwencji. W wieku 12 miesięcy personel testowy spotkał się z pacjentami, aby dokonać ostatecznej oceny wyników. Dlatego większość pacjentów kontaktowała się z personelem próbnym tylko podczas rekrutacji, podczas wizyty podstawowej i po 12 miesiącach.
Aby zachować rzeczywisty charakter badania, doświadczenie pacjentów było jak najbliżej codziennej opieki medycznej. Głównymi badaczami w badaniu byli lekarze rodzinni, którzy mogli wybrać odpowiednią terapię zgodnie z opinią kliniczną, a leczenie w aptekach wydawało się w zwykły sposób. Pacjenci mogli przestawić się z furoinianu furoinianu-wilanterolu na zwykłą terapię, ale pacjenci w grupie leczonej zwykle nie mogli przejść do grupy furoinian-vilanterol flutykazonu. Wszyscy lekarze rodzinni i pracownicy apteki przeszli szkolenie w zakresie zasad Dobrej Praktyki Klinicznej, a także szkolenia w zakresie procedur próbnych i leków próbnych w zależności od ich roli.
Pomiary wyników
Pierwszorzędowym wynikiem była średnia roczna częstość zaostrzeń umiarkowanych lub ciężkich, określona jako pogorszenie objawów ze strony układu oddechowego, które doprowadziło do leczenia antybiotykami lub ogólnoustrojowymi glikokortykosteroidami (lub obu), przyjęciem do szpitala lub zaplanowanymi lub niezaplanowanymi wizytami w szpitalu. Pierwotny wynik został oceniony w populacji pierwotnej analizy skuteczności, która była podgrupą całej populacji badanej, która obejmowała pacjentów, którzy zostali poddani randomizacji, otrzymała receptę na badane leki (np. Flutykazonu furoinian-wilanterol lub, w zwykłej grupa, lek kontrolujący POChP) i miał jeden lub więcej zaostrzeń w poprzednim roku. Wszystkie drugorzędne wyniki analizowano w całej badanej populacji (tj. Wszystkich pacjentów, którzy zostali poddani randomizacji i otrzymali receptę na badane leki) i obejmowali szybkość pierwszego zaostrzenia, ocenioną w analizie czas do zdarzenia, oraz roczne wskaźniki podstawowych i średnich kontaktów opieki zdrowotnej. Inne wyniki obejmowały wynik CAT i wyniki kwestionariusza EQ-5D
[podobne: RTG panoramiczne, anatomia palpacyjna, leczenie kanałowe pod mikroskopem ]
Powiązane tematy z artykułem: anatomia palpacyjna leczenie kanałowe pod mikroskopem RTG panoramiczne