Środki antyretrowirusowe i profilaktyka malarii u dzieci Ugandyjskich zakażonych wirusem HIV AD 7

Krzywe Kaplana-Meiera dla 63-dniowego ryzyka nawracającej malarii według grupy analitycznej i poziomu lumefantryny w dniu 7 po rozpoczęciu terapii arteroferem i lumefantryną. W okresie, w którym pobierano próbki krwi do oceny stężenia leku, w grupie NNRTI wystąpiło 103 epizody malarii, a w grupie lopinawiru-rytonawiru 73; Poziom lumefantryny został skutecznie zmierzony 7 dnia po rozpoczęciu leczenia malarii odpowiednio w 92 epizodach (89%) i 65 epizodach (89%). Mediana stężenia lumefantryny była istotnie wyższa w grupie leczonej lopinawirem z rytonawirem niż w grupie leczonej NNRTI (926 ng na mililitr [odstęp międzykwartylowy od 473 do 1910] w porównaniu z 200 ng na mililitr [przedział międzykwartylowy, 108 do 510], P <0,001) . Ponadto w grupie otrzymującej NNRTI mediana stężenia lumefantryny w dniu 7 była istotnie wyższa wśród 67 pacjentów przyjmujących newirapinę niż wśród 25 pacjentów przyjmujących efawirenz (388 ng na mililitr [zakres międzykwartylowy, 164 do 563] vs. 97 ng na mililitr [zakres międzykwartylowy, 61 do 124], P <0,001). Nie stwierdzono istotnego związku pomiędzy poziomem lumefantryny w dniu 7 a 63-dniowym ryzykiem nawrotowej malarii w grupie NNRTI. Natomiast w grupie leczonej lopinawirem z rytonawirem dzieci z poziomem lumefantryny wynoszącym 300 ng na mililitr lub więcej w dniu 7, w porównaniu z dziećmi o niższym stężeniu leku, miały znacznie zmniejszone ryzyko nawrotu malarii w ciągu 63 dni (ryc. Tabela S3 w Dodatku Uzupełniającym). Aby ustalić, czy istnieją bezpośrednie interakcje przeciwmalaryczne między lopinawirem i lumefantryną, dwa izolaty komórkowe zostały sklonowane do testów wrażliwości na leki in vitro. Zaobserwowano niewielką synergię między lopinawirem i lumefantryną; spójne z tym dane to wklęsłe krzywe izobologramu i średnie ułamkowe stężenia hamujące w pobliżu 0,5 (ryc. S1 w dodatku uzupełniającym).
Dyskusja
U dzieci zakażonych wirusem HIV w Ugandzie schemat leczenia przeciwretrowirusowego opartego na lopinawiru i rytonawiru, w porównaniu ze schematem opartym na NNRTI, zmniejszył częstość występowania malarii o 41%. Główna korzyść w grupie otrzymującej lopinawir-rytonawir była spowodowana dramatycznym zmniejszeniem ryzyka nawracającej malarii po leczeniu artefaktem-lumefantryną.
Ochronny wpływ lopinawiru-rytonawiru na malarię mógł wynikać z bezpośredniej aktywności przeciwmalarycznej lopinawiru-rytonawiru; zahamowanie metabolizmu lumefantryny po leczeniu artefaktem-lumefantryną, co zwiększyłoby profilaktyczne działanie po leczeniu; lub synergia przeciwmalaryczna między lumefantryną i lopinawirem. Możliwość bezpośredniego działania przeciwmalarycznego inhibitorów proteazy HIV jest potwierdzona w badaniach in vitro wykazujących aktywność lopinawiru na poziomach osiągalnych u ludzi, 3,5 in vivo w badaniach wykazujących aktywność przeciwko pasożytowi gryzoni P
[hasła pokrewne: trigeminia komorowa, medycyna naturalna porady, zostań dawcą szpiku ]