Trzeszczenia powstające w pęcherzykach płucnych TYTUL Trzeszczenia powstające w pęcherzykach płucnych w i pobliżu jam albo w naciekłej tkance płucnej mogą przybierać dźwięczny charakter. Szmery oddechowe od sercowe. W przylegającej do serca części płuc, gdy w oskrzelach lub w miąższu toczy się sprawa chorobowa, stwarzająca warunki do powstania rzężeń lub trzeszczeń, szmery te słyszy się czasami tylko w okresie skurczów serca, zależnie od znacznego przyśpieszenia prądu powietrza w nagle rozprostowującym się odcinku płuca. Słychać je częściej wtedy, gdy płuco jest zrosłe z workiem osierdziowym. Tarcie opłucne (affrictus pleurae) słyszy się wtedy, gdy blaszki opłucnej stają się chropowate wskutek złogów włóknika, wysypania gruzełków, pojawienia się guzów itd. albo stają się nadmiernie suche, jak to bywa w cholerze. Najczęściej tarcie opłucne słyszy się w suchym zapaleniu opłucnej, zależnie od ocierania się o siebie chropowatych blaszek opłucnej. W jednych przypadkach jest to szmer bardzo delikatny przypominający szmer od lekkiego pocierania jedwabiu palcem albo drobnobańkowe rzężenia, w innych jest podobny do chrzęstu śniegu albo do szmeru powstającego przy drapaniu palcami po grzbiecie ręki przyłożonej do ucha. Tarcie szorstkie może być dobrze wyczuwalne, a czasami nawet słyszalne z odległości. Najgłośniej słyszy się tarcie opłucne w dolnych i w bocznych częściach klatki piersiowej oraz w okolicy podłopatkowej. zależnie od tego że ruchomość płuc, a więc przesuwalność blaszek opłucnej względem siebie w tych miejscach jest największa, natomiast w okolicy szczytów płucnych stwierdza się je bardzo rzadko. [patrz też: Wąsonogi, certolizumab, Fordanserki ]
Powiązane tematy z artykułem: certolizumab Fordanserki Wąsonogi