Używanie Ezetimibu w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie ad 6

Ten wzrost liczby recept na Vytorin przekłada się na duże wydatki i mógł zwiększyć różnicę w korzystaniu z ezetimibu między dwoma krajami. Koszt ezetymibu w przeliczeniu na jednego mieszkańca w Stanach Zjednoczonych jest czterokrotnie wyższy niż w Kanadzie, podczas gdy koszty statyn na osobę są podobne. Przy dawkach dziennych, które mają podobny wpływ na obniżenie poziomu cholesterolu LDL, koszt Vytorin 10/20 jest ponad trzy razy większy niż 80 mg simwastatyny, która jest obecnie ogólnie dostępna w Stanach Zjednoczonych. 35 Nasze badanie ma kilka ograniczeń. IMS Health wykorzystuje dane zebrane podczas audytów wydanych recept w celu opisania ogólnych trendów w stosowaniu leków. Dane te nie zawierają szczegółów dotyczących stosowania leków przez poszczególnych pacjentów lub usługodawców, które pozwoliłyby na określenie stosowności zastosowania. Nie mieliśmy dostępu do danych klinicznych, takich jak stan zdrowia i poziom cholesterolu, aby ustalić, czy praktyki przepisywania ezetymibu były klinicznie odpowiednie. Chociaż wykazano zwiększone stosowanie ezetymibu, nie mogliśmy ocenić wpływu na wyniki u pacjentów.
Chociaż w latach 2002-2006 pojawiły się wyraźne wzorce stosowania określonych środków obniżających poziom lipidów w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, ogólne wskaźniki stosowania środków obniżających stężenie lipidów były podobne. W Kanadzie dominowało uzależnienie od statyn, podczas gdy w Stanach Zjednoczonych statyny zostały początkowo wyparte przez ezetymib, a następnie gwałtowny wzrost użycia Vytorin, co znacząco zmieniło podejście do leczenia hiperlipidemii i zwiększonych kosztów leków. Wpływ tego przesunięcia w stosowaniu środków obniżających stężenie lipidów na wyniki kliniczne jest niepewny.
Finansowanie i ujawnianie informacji
Wspierany przez dotację z College of Pharmacy Western University of Health Sciences; przez grant zespołowy w badaniach dotyczących układu sercowo-naczyniowego z kanadyjskich instytutów badań nad zdrowiem; przez Kanadyjskie Biuro Badań nad Usługami Zdrowotnymi i nagrodę dla badacza kariery z Fundacji Heart and Stroke w Ontario (dla Dr. Tu); przez grant Ministerstwa Zdrowia i Opieki Długoterminowej Ontario; przez grant z Departamentu Spraw Weterynaryjnych Badań i Rozwoju Usług Zdrowotnych oraz Fundacji Hartford (dla Dr Rossa); oraz nagrodą dla lekarza-naukowca z Heart and Stroke Foundation of Ontario (dla Dr Ko).
Drs. Relacje Rossa i Krumholza są konsultantami dla powodów w sporach z Merck związanych z rofekoksybem. Dr Krumholz informuje, że jest członkiem rady doradczej w UnitedHealthCare i jest objęty kontraktem w celu opracowania miar wydajności dla Centrów Usług Medicare i Medicaid. Nie zgłoszono żadnego innego potencjalnego konfliktu interesów związanego z tym artykułem.
Ten artykuł (10.1056 / NEJMsa0801461) został opublikowany na stronie www.nejm.org 30 marca 2008.
Poglądy wyrażone w tym artykule są poglądami autorów i niekoniecznie odzwierciedlają poglądy Departamentu ds. Weteranów, kanadyjskich instytutów badań nad zdrowiem lub Ministerstwa Zdrowia Ontario i Opieki Długoterminowej.
Dziękujemy IMS Health w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie za dostarczenie danych wymaganych do analiz odpowiednio z National Audition Audit i Canadian CompuScript Audit; oraz Daniel Carreon, BS, Tara O Neill, BES i Janice Adelman, mgr, za pomoc w analizie danych i przygotowaniu manuskryptu.
Author Affiliations
Z University Health Network (CAJ), Departamentu Polityki Zdrowotnej, Zarządzania i Oceny, Wydziału Medycyny (CAJ, JVT) i Oddziału Kardiologii, Schulich Heart Center, Sunnybrook Health Sciences Center (JVT, DTK), University of Toronto; oraz Instytut Nauk Klinicznych (JVT, DTK) – wszystko w Toronto; Departament Praktyki i Administracji Farmacji, College of Pharmacy, Western University of Health Sciences, Pomona, CA (CAJ); Mount Sinai School of Medicine i James J. Peters Veterans Affairs Medical Center, Nowy Jork (JSR); i Departamentem Medycyny Wewnętrznej, Sekcją Medycyny Kardiologicznej i Programem Klinicznym Scharakterów Roberta Wooda Johnsona, Yale University School of Medicine (HMK); Centrum Badań i Oceny Skutków, Szpital Yale-New Haven (HMK); oraz Szkoła Zdrowia Publicznego, Sekcja Polityki i Administracji Zdrowia, Uniwersytet Yale (HMK) – wszystko w New Haven, CT.
Prośba o przedruk do Dr. Jackevicius z Western University of Health Sciences, College of Pharmacy, 309 E. Second St., Pomona CA, 91766, lub at.
[patrz też: leczenie niepłodności Warszawa, autyzm terapia, leczenie niepłodności ]