W chorobach narzadu oddechowego ruchomosc

W chorobach narządu oddechowego ruchomość dolnej granicy płuc zmniejsza się w rozedmie płuc TYTUL Odróżnia się ruchomość czynną i bierną. Ruchomość czynna polega na przesuwaniu się dolnej granicy płuc podczas głębokiego wdechu ku dołowi, a podczas głębokiego wydechu ku górze. Ruchomość bierna zależy od zmiany położenia ciała. Dolna granica płuc zmienia się także w razie zmiany położenia ciała na wznak na położenie na lewym boku. W związku z tym dolny brzeg prawego płuca może się obniżyć o 3-4 cm. Natomiast zmiana położenia na wznak na położenie na prawym boku mało wpływa na przebieg dolnego brzegu lewego płuca. W chorobach narządu oddechowego ruchomość dolnej granicy płuc zmniejsza się w rozedmie płuc pęcherzykowej istotnej, w ostrym nieżycie oskrzelków, w ostrym zapaleniu opłucnej, zwłaszcza przeponowej, i w przypadkach zrostów opłucnych, a także rozsianych nacieków w dolnym płacie płucnym obniżających sprężystość tkanki płucnej. Ruchomość dolnej granicy płuc zmniejsza się także w tych chorobach, które prz ebiegają z bólami w klatce piersiowej wzmagającymi się podczas głębokiego oddychania chory, bowiem oddycha wtedy powierzchownie. Czynną ruchomość oddechową płuc bada się w liniach środkowej obojczykowej, środkowej pachowej i łopatkowej po obu stronach, a po lewej stronie także w linii mostkowej. Prócz tego bada się ruchomość przyśrodkowej i bocznej granic obu szczytów płucnych. Postępowanie przy oznaczaniu ruchomości oddechowej płuc polega na tym, że opukuje się miejsce granicy podczas głębokiego wdechu i głębokiego wydechu. Osłuchiwanie narządu oddechowego [hasła pokrewne: leki refundowane dla seniorów, hemohromatoza, hemohromatoza dzieci ]