Implant w połączeniu z oprogramowaniem do automatycznego dekodowania umożliwił niezależną komunikację za pomocą oprogramowania do pisania. Metody
Cierpliwy
Pacjentka jest kobietą w wieku 58 lat, która uzyskała świadomą zgodę we wrześniu 2015 r. Była w stanie zamkniętym od późnej fazy ALS, która została zdiagnozowana w 2008 r. I wymagała wentylacji mechanicznej z nadciśnieniem przez tracheostomia. Mogła komunikować się za pomocą ruchów gałek ocznych (z urządzeniem do śledzenia wzroku) i migać oznaczając tak i nie , ale w innych przypadkach była całkowicie sparaliżowana (wynik 2 na skali funkcjonalnej skali ALS, która ocenia upośledzenie czynnościowe w skali od 0 do 40, z wyższe wyniki wskazujące na mniejszą niepełnosprawność). Raportujemy okres od wszczepienia interfejsu mózg-komputer w październiku 2015 r. Do najnowszych obserwacji w lipcu 2016 r. Badanie zostało zatwierdzone przez komisję etyczną w Uniwersyteckim Centrum Medycznym w Utrechcie zgodnie z postanowieniami Deklaracji Helsińskiej z 2013 r. . Uzyskano świadomą zgodę (patrz Dodatek dodatkowy, dostępny wraz z pełnym tekstem tego artykułu). Jest to pierwszy pacjent, który zapisał się do tego programu. Od momentu powstania i rejestracji tego badania oceniano dwóch dodatkowych pacjentów, ale zmarli oni z powodu ich stanu podstawowego (ALS) przed implantacją elektrod.
Firma Medtronic dostarczyła bezpłatnie wszystkie elementy implantu oraz antenę i odbiornik do University Medical Center Utrecht. Firma Medtronic przekazała fundusze holenderskiej agencji rządowej, która sfinansowała to badanie, ale nie zapewniła środków bezpośrednio instytucji, badaczom lub pacjentowi. Piąty autor, który jest pracownikiem firmy Medtronic i posiada udziały w firmie, wyreżyserował zespół odpowiedzialny za opracowanie implantowanych części i odbiornika; napisał także fragmenty podsekcji Implanty Komponenty Dodatku Uzupełniającego. Nie był zaangażowany w interpretację wyników.
Wszczepienie i opis elektrod i urządzenia
Rysunek 1. Rysunek 1. Położenie elektrod i konfiguracja systemu w układzie interfejsu mózg-komputer.Panel A pokazuje punkty kontaktowe pasków elektrod, które są oznaczone białymi kropkami, ponad czuciowo-ruchową i grzbietowo-boczną korą przedczołową; pozycje elektrod opierały się na pooperacyjnych tomografiach komputerowych (CT) połączonych z obrazem rezonansu magnetycznego. Elektrody e2 i e3 na pasku elektrod wybrano do sprzężenia zwrotnego interfejsu mózg-komputer. Panel B pokazuje pooperacyjny radiogram klatki piersiowej, pokazujący urządzenie nadajnika (Activa PC + S, Medtronic), który został umieszczony podskórnie w klatce piersiowej i przewody prowadzące do elektrod. Dwa z czterech przewodów zostały podłączone do urządzenia. Panel C pokazuje pooperacyjny skan CT z lokalizacją czterech pasków elektrod. Kropki na czterech drutach są złączami. Panel D pokazuje komponenty systemu interfejsu mózg-komputer, w tym nadajnik, antenę odbiorczą, odbiornik i tablet.
W dniu 0 (27 października 2015 r.), Cztery paski podtwardówkowej elektrody (Resume II, Medtronic), które zostały zaprojektowane do stymulacji zewnątrzoponowej rdzenia kręgowego, ale zostały przetestowane pod kątem akceptowalnych poziomów endotoksyny w implantacji podtwardówkowej mózgu, zostały wszczepione przez otwory wiertnicze (1 cm w średnicy) za pomocą bezramowej procedury stereotaktycznej, prowadzonej przez funkcjonalne rezonans magnetyczny (fMRI) i neuronawigację
[więcej w: wagi apteczne, skręcenie stawu skokowego, anatomia palpacyjna ]
Powiązane tematy z artykułem: anatomia palpacyjna skręcenie stawu skokowego wagi apteczne