Zaostrzenie szmeru pecherzykowego TYTUL Zaostrzenie szmeru

Zaostrzenie szmeru pęcherzykowego TYTUL Zaostrzenie szmeru pęcherzykowego może być różnego stopnia. Znacznie zaostrzony szmer pęcherzykowy nosi miano: szmer pęcherzykowy szorstki. Zaostrzony szmer pęcherzykowy zależy od zwiększenia szybkości prądu powietrza w drogach oddechowych. Słyszy się go w chorobach narządu oddechowego, przy tym często nawet podczas powierzchownego oddychania: 1) w nieżycie oskrzeli i oskrzelków swoistym lub nieswoistym, zależnie od zwiększenia prądu powietrza wskutek ich zwężenia na tle obrzmienia ich błony śluzowej i obecności wydzieliny, a także wskutek zwiększenia różnicy między światłem oskrzelków a pęcherzyków płucnych; 2) w częściach płuc uległych rozedmie płuc zastępczej, np. w szczycie płucnym u chorego dotkniętego wysiękowym zapaleniem opłucnej, 3) w obrębie zdrowego płuca w przypadku odmy opłucnej lub zmian w płucu po drugiej stronie; 4) w miejscu zwłóknienia tkanki płucnej, jeżeli odpowiednia część płuca rozszerza się dostatecznie w czasie oddychania. Zaostrzenie szmeru pęcherzykowego zależy w tych przypadkach od zwężenia najmniejszych oskrzeli. Szmer pęcherzykowy przerywany, opisany przez naszego rodaka Raciborskiego, słyszalny, pomimo że chory oddycha równoimiennie, zależy od dostawania się powietrza do oskrzeli i oskrzelków podczas tego samego aktu oddechowego z przerwami wskutek tego, że są one miejscami zaczopowane wydzieliną. Przyczyną przerywanego szmeru pęcherzykowego mogą być także zrosty opłucne. Szmer przerywany może być jednocześnie osłabiony lub zaostrzony i dotyczyć może, okresu wdechowego i wydechowego. Jak inne zmiany szmeru pęcherzykowego, szmer przerywany ma doniosłe znaczenie, zwłaszcza gdy go słyszy się w jednym tylko ze szczytów płucnych. [więcej w: rodzaje lekarzy, poradnia chirurgii naczyniowej, szmer pęcherzykowy w płucach ]