Zwalczanie białaczki przez zapobieganie uzależnieniu od HLA-C przez dawcę Aktywacja KIR2DS1 AD 5

Stwierdziliśmy istotnie zmniejszone ryzyko nawrotu u pacjentów z AML, których dawcy byli dodatni dla KIR2DS1, w porównaniu z pacjentami, których dawcy byli ujemni dla KIR2DS1 (26,5% vs. 32,5%, skorygowany współczynnik ryzyka, 0,76, 95% przedział ufności [CI] 0,61 do 0,96; P = 0,02) (rysunek 1A). Postawiliśmy hipotezę, że to skojarzenie będzie obserwowane tylko dla dawców z HLA-C1, nie dla dawców z HLA-C2 / C2, ponieważ obecność wysokich poziomów samo-ligandu HLA-C2 u tych ostatnich dawców tolerowałoby NK z KIR2DS1. komórki i zmniejszyć ich aktywność. Allografty od KIR2DS1-dodatnich dawców z HLA-C2 / C2 były związane ze zwiększoną częstością nawrotu AML, w porównaniu z wszystkimi allograftami od negatywnych dawców KIR2DS1 (37,3% vs. 32,5%, współczynnik ryzyka, 1,51; 95% CI, 0,94 do 2,41; P = 0,09) (tabela 2). Natomiast alloprzeszczepy od KIR2DS1-dodatnich dawców z HLA-C1 / C1 wiązały się ze zmniejszeniem częstości nawrotów w porównaniu ze wszystkimi allograftami od negatywnych dawców KIR2DS1 (24,7% vs. 32,5%, współczynnik ryzyka, 0,71, 95% CI 0,51 do 0,99, P = 0,05). Pacjenci z AML, którzy otrzymali allografty od dawców, którzy byli heterozygotyczni pod względem HLA-C1 (tj. Z HLA-C1 / C2) również mieli obniżoną częstość nawrotów, w porównaniu z wszystkimi allograftami od negatywnych dawców KIR2DS1 (25,1% w porównaniu do 32,5%). współczynnik ryzyka, 0,67, 95% CI, 0,49 do 0,92, P = 0,01). Alloprzeszczepy od KIR2DS1-dodatnich dawców z HLA-C1 / C1 lub C1 / C2 były związane ze zmniejszonym odsetkiem nawrotów, w porównaniu z allograftami od negatywnych dawców KIR2DS1 (24,9% w porównaniu z 32,5%, współczynnik ryzyka, 0,69, 95% CI, 0,54 do 0,88, P = 0,003) (Tabela 2), a zwłaszcza w porównaniu z alloprzeszczepami od KIR2DS1-dodatnich dawców z HLA-C2 / C2 (24,9% w porównaniu z 37,3%, współczynnikiem ryzyka, 0,46, 95% CI, 0,28 do 0,75; P = 0,002) (rysunek 1B). Zmniejszenie częstości nawrotów za pomocą allograftów od dawców pozytywnych dla KIR2DS1 obserwowano w grupach AML o niskim, średnim i wysokim ryzyku; formalny test interakcji nie dostarczył ostatecznych dowodów na to, że efekt KIR2DS1 różnił się w trzech grupach. Zmniejszona stopa nawrotu AML jest zgodna z obserwacją in vitro, że funkcja NK zależna od KIR2DS1 jest zależna od tła HLA-C. 11-13 W związku z tym zbadaliśmy wpływ donorowego KIR2DS1 na grupy ligandów HLA-C dawcy. W przeciwieństwie do efektu ochronnego KIR2DS1 przed nawrotem u pacjentów, którzy otrzymali alloprzeszczepy od dawców z HLA-C1 / C1 lub C1 / C2 (wskaźnik nawrotów, 24,9%, w porównaniu do 31,2% wśród pacjentów, którzy otrzymali allografty od negatywnych dawców KIR2DS1 z HLA -C1 / C1 lub C1 / C2, współczynnik ryzyka, 0,71, 95% CI, 0,55 do 0,92, P = 0,009), nie zaobserwowano ochronnej korzyści KIR2DS1 przed nawrotem u pacjentów, którzy otrzymali alloprzeszczepy od dawców z HLA-C2 / C2. Wysokie poziomy aktywujących ligandów HLA-C2 dla KIR2DS1 u dawców z HLA-C2 / C2 tolerują silnie przeciwbiałaczną populację NK, co prowadzi do podobnie wysokiego odsetka rzutów wśród biorców alloprzeszczepów z KIR2DS1-dodatnich i ujemnych dawców KIR2DS1 z HLA-C2. / C2 (37,3% i 41,1%, współczynnik ryzyka, 1,17, 95% CI, 0,66 do 2,08, P = 0,58) (rysunek 1C).
Odbiorcy alloprzeszczepów od KIR2DS1-dodatnich dawców z HLA-C1 / C1 lub C1 / C2 mieli niższą śmiertelność niż biorcy alloprzeszczepów od negatywnych dawców KIR2DS1 (60,3% vs.
[więcej w: leki refundowane dla seniorów, emg wrocław, opukiwanie płuc ]