Zwalczanie białaczki przez zapobieganie uzależnieniu od HLA-C przez dawcę Aktywacja KIR2DS1 AD 6

67,0%; współczynnik ryzyka, 0,85; 95% CI, 0,73 do 1,00; P = 0,04), podczas gdy biorcy alloprzeszczepów od KIR2DS1-dodatnich dawców z HLA-C2 / C2 i biorcy alloprzeszczepów od negatywnych dawców KIR2DS1 mieli podobną śmiertelność (odpowiednio 57,7% i 67,0%, współczynnik ryzyka 1,01, 95% CI, 0,69 do 1,46; P = 0,98) (tabela 2). Odkrycia dotyczące przeżycia wolnego od choroby (tj. Nawrotu lub śmierci) były podobne (Tabela 2). Nie było związku między allograftami od dawców pozytywnych pod względem KIR2DS1 a częstością występowania ostrego GVHD stopnia II do IV (51,0%, w porównaniu do 51,4% w przypadku alloprzeszczepów od negatywnych dawców KIR2DS1, iloraz szans, 0,97, 95% CI, 0,77 do 1,24; P = 0,83) lub zgonu bez nawrotu (32,6% w porównaniu z 34,0%, współczynnikiem ryzyka, 0,99, 95% CI, 0,80 do 1,21, P = 0,90). Wśród pacjentów z ALL, status dawców KIR2DS1 nie był związany z nawrotem lub przeżyciem, co jest zgodne z doniesieniami, że reaktywność NK jest najsilniejsza w białaczkach szpikowych.1,24,25 Odwzorowanie HLA-C i AML
Figura 2. Figura 2. Związek między szybkością nawrotu po HSCT i homozygotycznością dla liganda HLA-C2 u biorców przeszczepów. Skumulowana częstość występowania nawrotu AML wykazano dla pacjentów stratyfikowanych zgodnie ze stanem w odniesieniu do liganda KIR HLA-C (Panel A) i statusu w odniesieniu zarówno do ligandu KIR HLA-C, jak i dawcy KIR2DS1 (Panel B).
Pacjenci homozygotyczni pod względem HLA-C2 stanowią od 13 do 19% populacji HSCT, aw badaniach na mniejszych kohortach odnotowano, że tacy pacjenci mają wysokie wskaźniki nawrotów. 26-28 Postawiliśmy hipotezę, że brak alloreaktywności NK indukowanej przez KIR2DS1 od dawców z HLA-C2 / C2 jest odpowiedzialny za tę obserwację. W naszej kohorcie, biorcy przeszczepów z HLA-C2 / C2 rzeczywiście mieli zwiększone ryzyko nawrotu, w porównaniu z biorcami z HLA-C1 / C1 lub HLA-C1 / C2 (38,4% vs. 29,3%, współczynnik ryzyka, 1,33; % CI, 1,01 do 1,75, P = 0,05) (Figura 2A). U biorców z HLA-C2 / C2 alloprzeszczepy od dawców pozytywnych pod względem KIR2DS1 nie zapewniały ochrony przed nawrotem (wskaźnik nawrotów, 37,7%, w porównaniu z 38,7% z alloprzeszczepami od negatywnych dawców KIR2DS1, współczynnik ryzyka, 0,98; 95% CI, 0,56 do 1,73; P = 0,95) (Figura 2B). W przeciwieństwie do tego, pacjenci z HLA-C1 / C1 lub C1 / C2 odnieśli znaczącą korzyść od otrzymania allograftu od dawcy pozytywnego dla KIR2DS1 (wskaźnik nawrotów, 24,8%, w porównaniu z 31,5% z alloprzeszczepami z negatywnych dawców KIR2DS1, współczynnik ryzyka, 0,72; 95% CI, 0,56 do 0,93, P = 0,01) (Figura 2B). Zwiększone tempo nawrotów związanych z alloprzeszczepami od dawców z HLA-C2 / C2, zarówno KIR2DS1-dodatnich, jak i KIR2DS1-ujemnych (Figura 1C i 2B), jednak wskazują, że oprócz tolerowania komórek NK zawierających NKDD u dawcy, HLA Homozygotyczność -C2 / C2 wiąże się ze zwiększoną częstością nawrotów z przyczyn niezwiązanych z KIR2DS1.
Status niedopasowania HLA-C i dawcy KIR2DS1
Rysunek 3
[więcej w: cialis apteka internetowa, rodzaje lekarzy i czym się zajmują, raiffeisen samochody poleasingowe rawa mazowiecka ]